Oczekujesz dziecka i równie często płaczesz, jak się śmiejesz. Są to objawy typowe dla pierwszego trymestru, głównie związane ze zmianami hormonalnymi,

Ciąża oznacza wejście w zupełnie nową dla ciebie sytuację i nawet dla kobiet, które już rodziły, jest ona stanem odmiennym, budzącym niepokój.

W ciąży twoje emocje są silniejsze niż zwykle i nawet to, co dla postronnego obserwatora nie jest niczym szczególnym, budzi twój strach i obawy. Rozchwianie emocjonalne jest najbardziej widoczne w pierwszym trymestrze ciąży i dotyka szczególnie
kobiet, które podobnie cierpią przed i podczas menstruacji.

Kiedy lekarz potwierdza, że jesteś w ciąży, ambiwalentne uczucia, które towarzyszą nawet zaplanowanemu macierzyństwu, zaczynają być gwałtowniejsze niż zwykłe zmiany humoru. Czujesz się przepojona szczęściem, a już po chwili wątpisz, czy podołasz czekającym cię obowiązkom.
Istnieją skuteczne sposoby, które pomogą ci złagodzić podobne zaburzenia.

Stosuj dietę: unikaj słodyczy, zwłaszcza czekolady, oraz kawy. Na krótko poprawią nastrój, ale potem poczujesz się jeszcze gorzej;
jedz dużo owoców, warzyw i produktów mlecznych.

Zadbaj o to, by: spać co najmniej 8 godzin w nocy, a w ciągu dnia kilka razy odpoczywać; ćwiczyć trzy razy w tygodniu – wskazany jest 2-godzinny spacer czy pływanie;uczęszczać do dobrej szkoły rodzenia; mówić o tym, co czujesz -szczera rozmowa sprawi, iż poczujesz się lepiej. Umów się z przyjaciółką lub opowiedz partnerowi o tym, co cię niepokoi.

Rozmawiaj z innymi kobietami, które tak jak ty oczekują dziecka; pomoże ci to lepiej zrozumieć przyczyny zmian nastroju.

Około 10% ciężarnych cierpi na depresję, której nie należy mylić z typowymi zmianami nastroju. Poza wyjątkowymi sytuacjami nie leczy się jej farmakologicznie. W przypadku najmniejszych podejrzeń musisz skonsultować się z ginekologiem, który wybierze właściwe środki zaradcze.

Przyczyny depresji:
■    gwałtowne zmiany hormonalne w organizmie ciężarnej,
■    wcześniejsze zaburzenia emocjonalne,
■    trudna sytuacja rodzinna, materialna lub zawodowa,
■    brak wsparcia ze strony partnera,
■    hospitalizacja bądź konieczność długotrwałego leżenia z powodu komplikacji ciążowych,
■    niepokój o zdrowie dziecka.

Objawy:
■    poczucie pustki emocjonalnej, której towarzyszy utrata apetytu i płaczliwość,
■    zaburzenia snu,
■    przewlekłe zmęczenie,
■    stała niechęć do pracy, zabawy lub innych zajęć i przyjemności,
■    czucie bezradności wobec najprostszych problemów,
■    bóle głowy,
■    spadek libido (popędu seksualnego).