Alergia jest chorobą systemu immunologicznego. Polega na przesadnej reakcji obronnej organizmu na substancje zupełnie nieszkodliwe dla innych, np. niewinny pyłek topoli odbiera jako zagrożenie, z którym trzeba walczyć. Organizm reaguje nieproporcjonalnie do zagrożenia. Zmierza do usunięcia alergenu za wszelką cenę, nie bacząc na to, że sam sobie szkodzi. Posługuje się kaszlem, łzami, wodnistą wydzieliną z nosa, świądem skóry. Choć alergikiem jest się przez całe życie, nie jesteś wobec tej choroby całkowicie bezbronna. Trzeba tylko dobrze poznać wroga, a więc określić, na co właściwie jesteś uczulona, i spróbować go unieszkodliwić.
Badania i odczulanie powinno się wykonywać w tzw. zaciszu chorobowym – w okresie wolnym od objawów. A właśnie jesienią większość alergenów, takich jak pyłki, przestaje być groźna. Pora wziąć się za siebie! Aby lekarz mógł właściwie rozpoznać alergię, przede wszystkim musi przeprowadzić dokładny wywiad. Zapyta cię, jakie są objawy uczulenia, kiedy się pojawiają i nasilają. Będzie chciał znać twoje zwyczaje, miejsce pracy, sposoby wypoczynku. Wszystko po to, by zrozumieć, z jakimi alergenami możesz mieć do czynienia. Spodziewaj się także pytania o zdrowie rodziców – alergia jest dziedziczna! Dzięki tym informacjom lekarz ustala listę „podejrzanych” substancji, które mogą uczulać właśnie ciebie. Wtedy decyduje się na testy.

Testy skórne – Badający doprowadza do kontaktu skóry z alergenami, a potem ogląda zmiany (bąble, zaczerwienienia) i na ich podstawie ocenia, na którą z substancji jesteś uczulona. Testy wykonuje się na wewnętrznej powierzchni przedramienia albo na plecach. Skóra w tych miejscach musi być zdrowa. Możesz mieć wykonany:

Test punktowy : badający nakładł da nożykiem lub igłą krople alergenu na skórę, tak by ostrze weszło w powierzchowną warstwę skóry, jednak nie spowodowało krwawienia. Na każdym przedramieniu można wykonać od 10 do 12 testów. Po 15-20 minutach ocenia się reakcję skóry na alergen (wielkość bąbla albo rumienia).

Test śródskórny: roztwory alergenów nabierane są igłą do strzykawki i wstrzykiwane bardzo płytko pod skórę. Pojawia się pęcherzyk o średnicy 3-4 mm. Wyniki testu odczytuje się po 15-20 minutach, kolejny raz po 6-8 i 24-48 godzinach. Ocenia się wielkość bąbla, rumienia lub nacieku.

Test naskórkowy: badający nanosi alergeny na specjalne plastry i przykleja je na 24 godziny na ple cach lub na ramionach pacjenta. O alergii świadczą zaczerwienienia, pęcherzyki oraz guzki. Zmiany są odczytywane po 24, 48, 96 godzinach.

Badanie serologiczne – Polega na oznaczeniu stężenia przeciwciał IgE w surowicy krwi, którą pobiera się z żyły łokciowej. Ilość tych przeciwciał rośnie w odpowiedzi na alergię. Oznaczenie poziomu IgE we krwi określi, czy w ogóle masz alergię. Jeśli się okaże, że tak, można kolejny raz pobrać krew i próbować oznaczać poziom tzw. swoistego stężenia IgE we krwi, czyli odpowiedzi organizmu na każdy poszczególny alergen. Badanie pozwala ustalić, jak unikać danego alergenu lub daje wskazania do ewentualnego odczulania. To badanie uzupełniające, które potwierdza wywiad alergologiczny oraz testy skórne.