W dzisiejszych czasach bezwzględnie obowiązuje moda na na szczupłą sylwetkę. Pod silną presją walki z nadwagą znajdują się zwłaszcza kobiety. Ów nacisk obowiązującego wzorca jest zapewne przyczyną wzrastającej liczby pacjentów z zaburzeniami związanymi z odżywianiem, takimi jak anoreksja i bulimia. Zaczyna się zwykle od próby schudnięcia o parę kilogramów, ale odchudzanie może się przerodzić w obsesję.

Anoreksja

Anoreksja to zaburzenie nerwicowe polegające na awersji do żywności i jedzenia. Prowadzi ono do krańcowego wyniszczenia organizmu. W ciągu ostatnich 10 lat liczba pacjentów z anoreksją dramatycznie wzrosła, przy czym zapada na nią 20 razy więcej kobiet niż mężczyzn.

Cierpiącymi na anoreksję są przeważnie dziewczęta, które za wszelką cenę chcą być szczupłe. Ogarnia je lęk, że stracą kontrolę nad swoim apetytem. W ogóle natomiast nie przejmują się swoim niedożywieniem. Nigdy nie odczuwają głodu. Mimo, iż są zwykle po prostu chude (waga ciała spada czasem do połowy normy dla danego wieku), to wciąż są przekonane, iż wyglądają grubo.

Anoreksyczki robią wszystko, aby uniknąć jedzenia. Uciekają się do zażywania środków przeczyszczających, sztucznie wywołują wymioty, intensywnie ćwiczą. Są niezwykle aktywne, pobudzone i nie dopuszczają do świadomości, że jedzą za mało albo że nadmiernie chudną.

Następstwa anoreksji w całym organizmie są bardzo poważne. Prowadzi ona do zaburzeń układu trawienia, obniżenia częstości pracy serca, kurczenia się mózgu i nieprawidłowości wzrostu. U kobiet występują zakłócenia cyklu hormonalnego, a nawet całkowity zanik menstruacji. U dziewczynek przed okresem pokwitania może nastąpić zahamowanie rozwoju seksualnego. W nielicznych przypadkach anoreksja może prowadzić do śmierci.

Wczesne postawienie diagnozy znacznie ułatwia leczenie tego schorzenia. Niezbędna jest jednak współpraca chorego. Stosuje się psychoterapię i nadzorowane spożywanie posiłków. Mimo wyleczenia, osoby dotknięte anoreksją często nadal czują się otyłe. Konieczne jest im wsparcie, bez którego łatwo może nastąpić nawrót choroby.

Bulimia (wilczy głód)

Bulimia charakteryzuje się napadami żarłoczności i nieposkromionym łakomstwem. Chory jest w stanie skonsumować kilkanaście tysięcy kalorii w ciągu godziny, a następnie pozbyć się ich, wywołując wymioty, stosując nadmierne ilości środków przeczyszczających lub moczopędnych, a także ćwicząc ponad siły i poszcząc. Istnieją osoby zdolne do spożycia 20 000 cal w ciągu jednego posiłku.

Na bulimię zapadają najczęściej młode, wykształcone, średnio zamożne lub zamożne kobiety, które cierpią na depresję, brak spokoju i niskie poczucie wartości własnej. W większości wypadków nie są to osoby otyłe, lecz bliskie prawidłowej wagi.

Konsekwencje wilczego głodu mogą być poważne. Występuje przepuklina, próchnica zębów spowodowana częstymi wymiotami, odwodnienie i zaburzenia miesiączkowe. Chorzy mają najczęściej powiększone ślinianki i obrzmiałe policzki. Zdarzają się przypadki śmiertelne.

Leczenie

Jeśli cierpisz na anoreksję lub bulimię, musisz zasięgnąć pomocy lekarza. Nie poradzisz sobie samodzielnie.

Objawy

Anoreksja

1.    Intensywne odchudzanie się, przesadne zainteresowanie jedzeniem i kalorycznością potraw
2.    Zanik menstruacji
3.    Fałszywy obraz ciała
4.    Nadmierny spadek wagi
5.    Przesada w uprawianiu ćwiczeń i nadmierna aktywność
6.    Zmiany fizyczne: zaparcia, brak odporności na chłód, łysienie, obniżona częstość pracy serca
7.    Przygnębienie, nerwowość

Bulimia

1.    Nadmierne zainteresowanie jedzeniem
2.    Sekretne objadanie się
3.    Zaburzenia menstruacji
4.    Lęk przed utratą kontroli nad jedzeniem i wagą ciała
5.    Zmiany ciężaru ciała związane z okresami żarłoczności i głodówek
6.    Wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających
7.    Obrzmienie węzłów chłonnych, zniszczenie szkliwa na zębach
8.    Przygnębienie, nerwowość